Exploiteer je een hotel, vakantiepark of camping, dan krijg je te maken met toeristenbelasting. Dat geldt ook voor particulieren die hun woning of kamers tijdelijk verhuren. Maar wie is eigenlijk de belastingplichtige?
Wat is toeristenbelasting?
Een gemeente kan toeristenbelasting heffen als personen binnen een gemeente verblijf houden terwijl ze niet in die gemeente zijn ingeschreven. Of een gemeente dit doet, mag zij zelf weten. Bij een verblijf in een hotel of vakantiepark, kan dus toeristenbelasting berekend worden.
Tip: de wet bepaalt dat degene die het verblijf biedt, de toeristenbelasting mag verhalen op degene die verblijf houdt. Dit mag alleen als de exploitant ook voor de toeristenbelasting opdraait. Gemeentes kiezen hiervoor, omdat de inning van de belasting dan veel eenvoudiger is. Er hoeft dan immers niet aan iedere toerist apart een aanslag te worden opgelegd, maar slechts aan enkele exploitanten.
Verordening
Als een gemeente toeristenbelasting wil invoeren, is hiervoor een gemeentelijke verordening nodig. De verordening dient te vermelden: de belastingplichtige, het voorwerp van de belasting, het belastbare feit, de heffingsmaatstaf, het tarief, het tijdstip van ingang van de heffing, het tijdstip van beëindiging van de heffing en hetgeen voor de heffing en de invordering van belang is.
Vergunning?
Soms is het verhuren van een deel van de woning of een kamer gebonden aan een vergunning of is vereist dat je dit meldt bij uw gemeente.
Let op! Een en ander staat los van de verplichting om toeristenbelasting af te dragen, als dit in jouw gemeente bepaald is.
Wie is de exploitant?
Voor gemeentes is wel van belang wie de exploitant is die de verhuur voor zijn rekening neemt, omdat deze meestal de aanslag toeristenbelasting krijgt opgelegd. Bij onduidelijkheid hierover zal dit aan de hand van de feiten moeten worden bepaald. Bijvoorbeeld is van belang op wiens rekening de vergoeding voor het verblijf wordt gestort.